Մի երիտասարդ հիվանդանում է և անկողին ընկնում: Բժիշկը գալիս է և հարցնում, թե ինչ է պատահել:
Երիտասարդը պատասխանում է.
-Իմ վարդերը չորացան…, իսկ Աստված ինձ չօգնեց: Պարտեզում գեղեցիկ վարդեր էի ուզում տնկել, սակայն եթե այս տարի ջրառատ չլինի, երաշտ լինի, վարդերը կթոշնեն ու կչորարան…
Բժիշկը նայում է պատուհանից դուրս և պատասխանում.
-Որդյա՛կ, բայց դու դեռ նույնիսկ հողը չես փխրեցրել և վարդեր տնկել, սակայն մտածում ես երաշտի մասին, իսկ դրսում հորդառատ անձրև է տեղում…
Անտեղի պատկերացումներն ու մտքերը մարդուն թևաթափ են անում ու փորձության մատնում:
Հ. Մանուկյան
