«Ոչ մի պատճառ չունեմ անհամաձայնություն տեսնելու այն բաների միջև, որոնք ես ճանաչում եմ իբրև գիտնական, որն ամբողջ օրն անցկացնում է մարդկային գենոման ուսումնասիրելով, և այն բաների, որոնց ես հավատում եմ իբրև մեկը, ով մեծ ուշադրություն է ընծայում այն ամենին, ինչը որ Աստվածաշունչն ուսուցանում է Աստծո և Հիսուս Քրիստոսի մասին: Սրանք միմյանց միջև հաշտ ու համերաշխ տեսակետներ են: Գիտությունը […] բնական աշխարհն ուսումնասիրելու կերպն է: Գիտությունը յուրահատուկ օգտակարություն չունի – մանավանդ թե՝ ամբողջովին անօգտակար է – գերբնական աշխարհի վերաբերյալ մեկնաբանություններ կատարելու համար: Երկու աշխարհներն էլ, իմ համար, մեծապես իրական և մեծապես կարևոր են: Դրանք ուսումնասիրվում են տարբեր եղանակներով, գոյություն ունեն միասին ու համատեղ, և լույս են սփռում մեկը մյուսի վրա»:
Մեջբերումը հետևյալ հարցազրույցից է. F. Collins, interviewed by Bob Abernethy of PBS’ “Religion & Ethics Newsweekly” – a production of Thirteen/WNET New York. Transcript prepared by Burrelle’s Information Services, Livingston, NJ. © 2000 Educational Broadcasting Corporation.
Աղբյուրը՝ Գիտություն և Հավատք
